In de commissievergadering RZ van 6 december was er opnieuw een communicatieprobleem tussen college en volksvertegenwoordigers. Ditmaal over ´Kansrijke projecten’.
Waar ging het om?
Om tot goed afgewogen bouwplannen te komen was het nodig de woonvisie van 2005 te herzien. In november 2011 verscheen de nieuwe woonvisie. De conclusie was duidelijk. Er is in Oisterwijk vooral behoefte aan grondgebonden woningen voor starters en senioren in de prijsklasse ´goedkoop´ en ´middelduur´. Discussiepunt in de woonvisie was dat Oisterwijk volgens regionale afspraken wel 130 woningen per jaar mag bouwen, maar het de vraag was of dit in crisistijd wel wenselijk is. Uiteindelijk koos de raad bij het aannemen van de woonvisie, om leegstand te voorkomen, voor de variant waarbij 60% van de 130 woningen per jaar gebouwd mocht worden.
Door deze norm moesten keuzes gemaakt worden in de reeds op stapel staande projecten. Dit omdat het totaal aan geplande woningen de 60% zou overtreffen.
Tot op heden is het de raad en ook de initiatiefnemers van plannen niet duidelijk op grond waarvan keuzes zijn gemaakt met als gevolg veel vragen van initiatiefnemers die via een brief te horen kregen dat ze hun project de komende jaren niet mochten bouwen.
Nadere bestudering van de feiten leverde op dat het er steeds meer op begon te lijken dat bouwprojecten geen doorgang konden vinden omdat men binnen het gemeentehuis bang was dat de op KVL geplande bouwprojecten nadelige gevolgen zouden ondervinden. Hiermee werd de woningmarkt op slot gezet. Dat ging de raad te ver en daarom werd er enkele maanden geleden raadsbreed een motie aangenomen die het College opdracht gaf ´kansrijke projecten´ wel te bouwen en de 60% grens los te laten.
Deze motie leidde echter niet tot het verwachte effect. Op het gemeentehuis vond men dat de commissie ruimtelijke zaken eerst maar eens moest discussieren over wat ´kansrijke projecten´ waren.
Donderdag 6 december vond deze discussie plaats. De leden van de commissie werd gevraagd aan de hand van een ´stellingenmatrix´ duidelijk te maken wat ´kansrijke projecten waren´.
Ik maak lezer graag deelgenoot van een paar van deze stellingen:
U begrijp dat als je deze stellingen voorgelegd krijgt je je niet helemaal serieus genomen voelt. Dat was dan ook de mening van alle commissieleden. En zo ontstond er opnieuw wrevel tussen college en commissie.
Voor PrO was het duidelijk wat we onder kansrijke projecten verstaan. Toch duurde het nog zo`n 3 kwartier voordat uiteindelijk de conclusie werd getrokken dat dit precies gelijk is aan wat al in de woonvisie beschreven staat. Dan denk je wel………..wat hebben we hier zitten doen en waarom laat men zoveel kostbare tijd verloren gaan?
Dat aan het eind van de discussie vervolgens de risico´s van KVL opnieuw werden ingebracht door het college geeft aan dat de boodschap van de commissie en raad nog niet echt begrepen is. Die willen bouwen en kijken anders aan tegen die risico´s. En is de raad niet de baas in deze? Daarnaast vragen wij ons af of hier geen sprake is van detournement de pouvoir, ofwel trekt de gemeente zich als Private eigenaar van KVL niet voor op haar publieke rol als verstrekker van bestemmingsplannen?
Waarom PrO vindt dat andere bouwprojecten niet concurrerend zijn?
In het 1e bouwplan dat op KVL gebouwd gaat wordt geen enkele starterswoning gerealiseerd. En daar was nu net behoefte aan. En kijken we naar het onderzoek van het seniorenplatform dan is de enorme behoefte aan grondgebonden seniorenwoningen meer dan aangetoond. En onze inschatting is dat die senioren liever bijvoorbeeld in het centrum op ´Plan Mozaik´ wonen dan op KVL, waar het nog maar de vraag is of er voldoende grondgebonden seniorenwoningen komen. Reden om nu echt aan de gang te gaan en niet langer te dralen.
Het Brabants Dagblad van zaterdag had gelijk: wederom reden om de noodzaak van het BING onderzoek te benadrukken!
Laat hier je email adres achter.
