Jean Coumans: Een fietstocht door de gemeente Oisterwijk
Aanstaande vrijdag fietst Jean Coumans door Oisterwijk en Moergestel, net zoals in onderstaand essay. Alleen fietst hij deze keer niet alleen, u kunt met hem meefietsen. We starten om 15.00 uur vanaf het schoolplein van De Coppele. Fietst u mee? Meld u dan aan via de Facebook-pagina of stuur een mail naar Jean Coumans.
Een fietstocht door de gemeente Oisterwijk
Ik fiets naar tante Dimphy in Moergestel. Ik rijd over het fietspad langs de Moergestelseweg. Ik zie de nieuwe lantaarnpalen en ben blij dat onze James, commissielid van PrO, zo stug heeft volgehouden om ze geplaatst te krijgen. Want ik herinner me nog precies hoe ik schrok, toen ik ’s nachts een keer op volle snelheid in het stikdonker naast het fietspad terechtkwam. In het slingertje bovenop het heuveltje, en bijna tegen een boom knalde. Met de verlichting van James is dat nu voorbij.
Na een kopje thee bij mijn tante stap ik weer op, besluit via ons prachtige buitengebied terug te rijden, via de Heiligenboom en de Van Tienhovenlaan. In de berm groeien enorm veel brandnetels. Verzuring, veel te veel stikstof in de grond, afkomstig van de industriële veehouderij in onze gemeente. Het fietspad is er ook niet zo goed aan toe, veel wortels en veel gaten. In het bos sla ik linksaf richting de Hondsberg, naar de Baerdijk. Waar die het fietspad kruist gaat het bijna mis: een auto ziet een tweede fietser niet die net achter een andere oversteekt. De fietser remt gelukkig op tijd, maar het scheelde weinig. Een fietser is kwetsbaar, dat is wel duidelijk. Ik ga het rode fietspad op en erger me. Ik erger me kapot aan alle hobbels en bobbels. Ik vlieg soms met fiets en al omhoog over de opgedrukte wortels.
Op de grote parkeerplaats bij de supermarkt is het druk. Auto’s rijden rond op zoek naar een plekje en er staan mensen voor de betaalautomaat te wachten. Ik zie een kennis en moet glimlachen. Die kan ook gewoon fietsen, denk ik, dat is goed voor je, je betaalt geen parkeergeld en je hoeft ook geen plekje te zoeken. Maar iedereen zijn keuze. Ik vraag me wel af of hij, als we het fietsen nog aantrekkelijker maken in Oisterwijk, wel met de fiets zou komen. Ik hoor hem geregeld mopperen over de slechte staat van onderhoud van de straten en dat hij daar niet graag overheen fietst. Na mijn boodschappen rijd ik via de Dorpsstraat en de Hoogstraat terug. Dat er in de Dorpstraat nog steeds auto’s mogen komen is voor mij een raadsel. En de Hoogstraat tweerichtingen voor fietsers, dat zou een verbetering zijn.
Ik sta op de Gasthuisstraat lang voor de overweg te wachten. Een grote giftrein dendert langzaam voorbij. Achterlangs kruist, ook langzaam, de stoptrein naar Eindhoven. Dat spoor, dat splitst Oisterwijk. Het is een strenge grens, Oisterwijk in Noord en Zuid verdelend, alleen verbonden door gevaarlijke gelijkvloerse kruisingen. En naar verwachting wordt het spoor alleen maar drukker. Kunnen we dat spoor niet verdiepen? Wat kost dat? En hoe organiseer je dat?
Via Den Deel rijd ik naar de rotondes op de Moergestelseweg. Ik kom er linksrijdend aan. Ik steek over, de Tilburgseweg op, en ik realiseer me hoe complex die rotondes eigenlijk zijn. En hoe gevaarlijk. Laatst heb ik nog iemand geholpen die was aangereden. Niets ernstigs, wel een krom voorwiel. Linke soep. Die rotondes verdienen echt een betere veiligheid.
Hobbeldebobbel, over klinkers, over de Tilburgseweg naar de Prinses Margrietstraat. Nog even de laatste boodschapjes bij onze buurtsuper. Het wegdek hier in het Westend is abominabel, dat kan echt niet meer. Niet veilig en zeker niet comfortabel. Ik heb in de 17 jaar dat ik hier nu woon, de staat van de wegen langzaam achteruit zien gaan. Mijn fietstochtje heeft dat nog maar eens duidelijk gemaakt. De Beukendreef wordt dankzij onze inspanningen eindelijk opgeknapt, maar er is in Oisterwijk nog veel meer achterstallig onderhoud. Ik zie toch regelmatig rolstoelen op de rijbaan, omdat de stoep te ongelijk is. We moeten daar in Oisterwijk echt een flinke inhaalslag maken. Dat kost een hoop, maar levert ook veel op.
En denk niet dat ik een autohater ben. Maar fietsen en lopen zijn gewoon beter voor lijf en leden, portemonnee en onze omgeving. Fietsveiligheid gaat daarom voor autocomfort. Veilige mobiliteit is een veilig Oisterwijk.