De ontwikkeling van het KVL terrein is volop aan de gang. De raadswerkgroep heeft het concept ambitiedocument besproken, er wordt nagedacht over de uitstraling die het complex in de toekomst moet krijgen (de branding) en burgers en organisaties hebben in Tiliander actief meegedacht over functies die er op het terrein kunnen komen. De deelnemers van de PrO prijsvraag waren ook aanwezig. Dit op ons nadrukkelijk verzoek.
Op 1 juli a.s. wordt het ambitiedocument in de Raad vastgesteld. Een belangrijk moment, want dit is het kader voor toekomstige ontwikkeling. Maar voordat het zover is wordt het nog aangevuld en aangescherpt met conclusies uit het genoemde debat en met de ervaringen die we 29 mei hadden tijdens een excursie naar vergelijkbare projecten in Winterswijk en Ulft.
Raadsleden en leden van de commissie Ruimtelijke Zaken vertrokken samen met de gemeentelijk projectleiders op 29 mei in alle vroegte naar de Tricotfabriek in Winterswijk. Onderweg nog even plenair het ambitiedocument doorgenomen. Het is per slot van rekening een werkbezoek. Na zo’n twee uren rijden in de bus stond de bekende krentewegge (met roomboter natuurlijk) al klaar. Onze gastheer was niet zoals verwacht een wethouder of gemeentelijk projectleider, maar de projectleider van woningcorporatie De Woonplaats. Dat bleek niet voor niets. De Woonplaats had het complex in 2002 aangekocht en daarna zonder verdere actieve bemoeienis van college of raad de ontwikkeling ter hand genomen. Inclusief alle financiële risico’s. Het bestemmingsplan is zelfs achteraf vastgesteld ?!
Het kwam niet alleen door de krentewegge dat we erg stil waren: is zoiets in Oisterwijk ook denkbaar?
Een grote financiële tegenvaller was de vervuilde grond. De vervuiling – vooral asbest – bleek bij de werkzaamheden uiteindelijk groter dan verwacht. We kregen bruikbare tips om de grond van te voren te scannen zodat je kunt zien waar ooit iets met de grond gebeurd is. Dat voorkomt tegenvallers in de toekomst. Naam van dat bedrijf natuurlijk direct genoteerd.
Zoals te verwachten heeft deze woningcorporatie appartementen in de voormalige fabriek gebouwd. Prijzen zo tussen de 150.000 en 700.000 euro. Alles in koop. Er staan er nog veel te koop, maar deze financieel gezonde corporatie kan en wil het zich veroorloven om hier maatschappelijk in te investeren. We konden een appartement bezichtigen: heel modern, met behoud van kenmerkende elementen uit de oude fabriek. Gelegen midden in de gemeente, met veel groen op een rustige plek. Heel bijzonder dat woningcorporatie De Woonplaats de verantwoordelijkheid heeft genomen met dit project Winterswijk weer een beetje mooier te maken.
Wij reden daarna snel door naar Ulft. Naar de voormalige ijzergieterij DRU. Bekend van de potten en pannen, kolenkachels, gaskachels, naaimachines. Ieder kent de voorwerpen nog uit zijn of haar jeugd.
De ontvangst was koninklijk: de wethouder, de gemeentelijk projectleider, drie heren van BOEI stonden al op ons te wachten. Wat meteen opviel was de levendigheid van dit terrein. Ergens voelde het als KVL….
We kregen een lunch in Het Schaftlokaal. Dit was ooit onderdeel van het portierscomplex. Daarna een presentatie. De gemeente Ulft had heel veel tijd gestoken in informatie aan de raad. Ze zijn zelfs met de hele raad naar Engeland geweest. Dit alles om de raad op 1 lijn te krijgen. Volgens de zegsman levert dat veel op: eenduidigheid, een zelfde referentiekader en minder externe advieskosten. Iets om te onthouden J Belangrijkste les: voor de ontwikkeling van zo’n complex project moet je de politieke verschillen kunnen vergeten: investeer in kwaliteit. En houd als gemeente de regie in handen: zorg dat architecten echt snappen wat je wil.
De rondleiding op het terrein was indrukwekkend. Het portierscomplex is herbestemd tot cultuurcluster. Met een poppodium, een theater, bibliotheek, conferentiezaal, ROC, muziekschool, Turkse vereniging, oudheidkundige vereniging, horeca. De levendigheid was niet voor niets: bijna automatische worden de bewoners van Ulft naar dit gebied getrokken.
Opvallend advies van de wethouder: stel het terrein zo snel mogelijk open voor de bevolking. Ook al is het nog lang niet klaar: laat de bevolking het complex ervaren, stimuleer tijdelijke functies. Sluit het niet af.
Het meeste indruk maakte de grondgebonden goedkope huurwoningen in een voormalige fabriekshal die de plaatselijke woningcorporatie er neer had gezet. Dak er af, huizen in de hal gebouwd, ramen intact gelaten, tuintje ervoor. Een groot hof. Wat een creatieve oplossing, we keken onze ogen uit.
Zo zou het op het KVL terrein ook moeten zijn. Respect voor de geschiedenis, oog voor de toekomst: samen geschiedenis maken.
Op de terugreis tijdens het afscheidsdiner evalueerden we de dag. Heel veel inspiratie, goede tips, maar bovenal ook veel gemeenschappelijke beelden. De basis is gelegd.
Tegen 22.00 waren we weer thuis. Het kost een dag van je weekend, maar dit is wel een heel leuke kant van het raadswerk.
Laat hier je email adres achter.
